Leef mee met ons avontuur aan de andere kant van de wereld. Terwijl Moniek van alles leert over tropische kindergeneeskunde in het Tygerberg Ziekenhuis, trekken John, Hannah en Mare er in Kaapstad op uit.

15 juni 2006

Joepie, we mogen......allemaal!

Dat was even stressen vorige week, toen de dames en heren van de Zuid-Afrikaanse ambassade in Den Haag zeiden geen enkele reden te zien waarom ze Hannah, Mare en John een visum zouden geven. Een werkvergunning voor mij was lastig, maar moest wel lukken, maar een visum voor de rest? Wie dat nodig vond en waarom? Of ik niet even kon regelen dat er in mijn contract kwam te staan "accompanied by husband and 2 minor children"? Het regelen van het contract alleen al heeft zeker 2 maanden geduurd, een nieuw contract laten opstellen binnen 1 week: onmogelijk. Of ik dan alleen voor mezelf een visum wilde aanvragen, dan kon de rest van het gezin eventueel achterop komen? Not! Gelukkig wilde een zeer behulpzame secretaresse in Kaapstad wel met spoed een uitnodiging faxen waarin ook John, Hannah en Mare werden genoemd, hopelijk zou dit voldoende zijn. En gisterenmiddag kwam eindelijk het verlossende woord: de visa lagen klaar bij de ambassade! Vanochtend weer even naar Den Haag getreind, en ja: in onze paspoorten zitten plakplaatjes waarmee we alle vier 8 maanden in Zuid-Afrika mogen blijven! Alleen Muis heeft geen visum, maar ik neem aan dat de Zuid-Afrikaanse douane daar niet moeilijk over gaat doen! Nog een paar dagen inpakken, telefoneren, shoppen, klussen enzovoorts en dan kunnen we aanstaande maandag echt op pad!

1 Comments:

Anonymous CornĂ© said...

Gelukkig! Nou het huis nog...

15/6/06 20:27

 

Een reactie plaatsen

<< Home