Let’s Cango!

In Oudtshoorn zijn geweest en niet de Cango Caves en een struisvogelfarm hebben bezocht, kan echt niet! Dus zijn we vandaag op een wederom snikhete dag afgereisd naar de grotten waar het binnen zo’n 19° was. Een hele verkoeling ten opzichte van de 30° buiten.
Volgens onze verouderde reisgids zijn de Cango Caves een van de mooiste natuurwonderen van Afrika. Ze werden in 1780 door een boer genaamd Van Zyl ontdekt en verkend. De eerste zaal (98 meter lang) werd daarom met recht naar zijn ontdekker vernoemd. De Cango Caves bestaan uit 28 zalen die met elkaar worden verbonden door 2,4 kilometer aan gangen. Met de “standard-tour” van een uur kom je uiteraard niet in al die zalen.
Als eerste zijn we in de Van Zyl Hall geweest. Hier gaf de gids een impressie hoe het er voor boer Van Zyl zo’n 227 jaar geleden uitgezien moet hebben met alleen een olielampje als lichtbron. Je ziet werkelijk waar geen hand voor ogen. En als dan het licht aangaat, kunnen we al het moois aanschouwen. De hele zaal was vol met prachtige druipsteenformaties. Toch net even iets indrukwekkender dan de grotten van Han in de Belgische Ardennen!
Na deze Hall zijn we doorgelopen naar Botha’s Hall waar een 12 ½ meter hoge zuil staat. Daarna zijn we ook nog in de Throne Room, de Rainbow Chamber, de Bridal Chamber en de Drum Room geweest. Jammer dat onze djembee al ingepakt is!
Na deze verfrissende wandeling kwamen we weer terug in de hitte. Snel een broodje gegeten in de bus en op zoek naar een struisvogelfarm. We troffen er één op de terugweg naar Oudtshoorn, hoe toepasselijk genaamd Cango Ostrich Farm. Hier waren we nog ruim op tijd voor een rondleiding. Na eerst van de gids een uitleg van de struisvogelhistorie gehad te hebben, zijn we rondgeleid op deze kleine farm. Eerst in de broedstoof geweest waar ze de overgeproduceerde struisvogeleieren verzorgen. Hierna door naar Betsy waar liefhebbers een heuse struisvogelkus konden ontvangen. Uiteraard kon je ook op de foto zittend of rijdend op een struisvogel, of staan op de struisvogeleieren. Dat wilde Hannah wel! De dames konden even later één voor één aanschuiven voor een echte struisvogel-nekmassage. Laat de foto maar voor zich spreken!
En zoals altijd wordt een rondleiding afgesloten met een souvenirwinkeltje. Helaas voor Hannah hadden ze hier niet het stoffertje van struisvogelveren die Hannah “wouwde”. Ze wilde namelijk erg graag een geel stoffertje als souvenir mee naar huis terugnemen. Na wat zoeken op diverse (straat)verkooppunten heeft Moniek toch een leuk stoffertje voor Hannah kunnen vinden: met allerlei felle kleuren en dus ook geel! Daar is Hannah heel erg blij mee. Dan kan ze in als weer thuis zijn in Nederland ook meehelpen met poetsen en stofferen!