Ik ben zo blij, zo blij …



We hebben vandaag weer naar huizen gekeken. Er moest een meneer meerijden in onze auto, toen mocht ik achterin bij mama op schoot en moest mijn autostoel in de kofferbak. We gingen met hem bij 2 huizen kijken, eentje had een heel mooi balkon, heel hoog, en met een hekje waar je mooi op kan klimmen, ik wilde daar wel graag spelen. Maar papa en mama vonden dat niet zo leuk.
Bij de groene olifant is een hele lieve hond, Defa. Samen met mama ga ik bij Defa kijken en dan aai ik hem heel voorzichtig, met 1 vingertje. Defa is heel lief, hij doet niet bijten, alleen snuffelen. En soms een beetje blaffen. Maar de buurhond blaft veel harder.
Ik ga weer lekker dromen in mijn bedje. Ik vind het wel gezellig, met papa en mama en Mare op 1 kamer slapen. Als ik ’s ochtends wakker word kan ik meteen bij papa en mama in bed. Vannacht heb ik van Ismaël, Lisa en Amber gedroomd. En straks ga ik dromen van wuppie!
3 Comments:
Mag ik - ongetwijfeld namens vele lezers die het niet durven - vragen over welk keukenattribuut het in een van de vorige posts ging? Ik kan er haast niet van slapen...
Jammer dat Gordon in Kaapstad is, anders had je misschien op zijn huis en BMW kunnen passen :-)
28/6/06 22:09
Ik wist meteen om welk onmisbaar onderdeel van de keuken het gaat. Fijn voor jullie dat er thuis nu ook zo'n ding op jullie wacht. Wat als je er eenmaal aan gewend bent dat kun je niet meer zonder.
Fijn om weer wat over jullie te lezen en ik geniet van de foto's
28/6/06 22:26
Wat leuk Hannah, dat je nu weer met Wuppy kunt spelen en met je andere speelgoed. Wordt het leven in ZA, wat toch al niet saai was, nog spannender.
29/6/06 00:36
Een reactie plaatsen
<< Home