Spetterende dolfijnenshow

Van Stone Hill zijn we doorgereden naar een volgend stadje: Port Elizabeth. Volgens papa een stadje dat er minder gezellig en verzorgd uitziet dan Kaapstad.Hier blijven we slapen in een heeeeeel groot huis met heeeel veel kamers. Mama mocht kiezen dus nu hebben we de grootste kamer. Er staan wel 4 bedden in en Hannah kiest een heel groot bed om in te slapen. Ik mag gewoon in mijn slaaptentje. Nadat we alle spulletjes uit de bus hadden gehaald, zijn we voor een korte stadswandeling de stad in gegaan. Vooral de bibliotheek vonden papa en mama en Hannah erg mooi. Ik weet niet wat dat is, maar ze hadden er wel veel boeken. Maar omdat er zoveel trapjes waren hebben ze mij in de hal laten wachten! ’t Is fraai!
Daarna zijn we op zoek gegaan naar de Vrolijke Vallei (Happy Valley). In dit park waren er allemaal sprookjes uitgebeeld. Een beetje een simpel sprookjesbos, tussen de palmbomen en ’s avonds met allemaal mooie lampjes! Ze hadden hier zelfs Harry Potter en Asterix en Obelix. Daar wilden papa en Hannah wel mee op de foto! Toen we genoeg gezien hadden zijn we nog wat gaan eten bij een restaurantje. Op weg terug naar ons huisje kregen we van opa Snor een telefoontje. Er is in ons huis in Nederland een raampje kapot en allemaal spulletjes van de meneren die in ons huis wonen zijn meegenomen. Dat hebben boeven gedaan. Maar goed dat al mijn speelgoed in de opslag staat! Gelukkig hebben ze geen spulletjes van papa en mama meegenomen. Papa en mama schrikken er niet zo erg van maar Hannah is er wel van onder de indruk en zegt telkens weer dat er een raampje kapot is en dat dat eigenlijk niet moet! Maar dat komt wel iemand maken!

Na een nachtje slapen zijn we vanmorgen gaan kijken bij het oceanarium. Dat is een moeilijk woord voor een zwembad. Alleen mogen wij er niet in zwemmen, maar de zeehonden en de dolfijnen wel. We gingen hier kijken naar een show en we zaten op de eerste rij. Mama zei nog van te voren, dat we hier vast nat zouden worden. En de meneer van het zwembad zei ook dat iedereen vooraan nat zou worden, maar daar hebben papa en mama natuurlijk niet naar geluisterd! Wel meer dan 10 keer werden we heel erg nat gespetterd. Ik was helemaal nat tot op m’n luier! Maar de kunstjes die ze deden waren erg leuk. Zoals Hannah altijd zegt: ’t is maar water, dat droogt wel op!