Walvissenjacht

Walvissenjacht, dat was het doel vandaag! Niet letterlijk natuurlijk, maar met verrekijker en fotocamera. Een beetje later dan gepland gingen we op pad, we hadden er allemaal moeite mee vanochtend na de late avond gisteren.
Hermanus is dè plaats om walvissen te spotten. In plaats van de rechtstreekse route over de snelweg hebben we de kustroute naar Hermanus genomen. We hadden van tevoren gewed wie de eerste walvis zou zien… Zodra we de baai van Gordon’s Bay in zicht kregen was het al raak: er sprong een walvis boven de oceaan uit. We zagen hem tegelijkertijd en sprongen allebei bijna door het dak van enthousiasme. Wat ontzettend gaaf om van zo dichtbij te zien. Dit is een vorm van wild-spotten die helemaal nieuw is voor ons, erg spannend!
De walvissen die voor de kusten van Zuid-Afrika zwemmen zijn de Southern Right Whales. Elk jaar van augustus tot oktober zoeken ze de kust op om hun jongen te baren. Ze komen dan zo dichtbij dat ze vanaf het strand te zien, horen en ruiken zijn. Ze zwaaien hun neus of staart boven het water en soms springen ze helemaal boven het wateroppervlak uit. Breechen heet dit en het kost een walvis net zoveel energie om 1 zo’n sprong te maken als wij in 2 hele dagen verbruiken. Ze heten Southern Right Whales omdat ze in zuidelijke wateren zwemmen en omdat men vroeger van mening was dat dit het juiste type walvis was om op te jagen: de right whales! Gelukkig is dat hier in elk geval verleden tijd en wordt er alleen met camera’s op hen gejaagd.
Er stond een behoorlijk wind, waardoor onze geplande picknick op het strand niet door kon gaan. Maar niet getreurd, gewoon de achterbank van de bus neerklappen en er is plaats genoeg om met z’n vieren te zitten picknicken. Hannah wordt al steeds meer self-supporting: ze belegt haar eigen broodje, voert Mare de restjes en pakt en pelt haar eigen banaantje. Nog even en ze brengt ons ontbijt op bed in het weekend!
Ook aan de kust van Hermanus zelf was de wind verschrikkelijk. Foto’s maken was bijna onmogelijk, het lukte gewoon niet om de camera stil te houden. We genoten dus vanuit de bus van de walvissen die hier rondzwemmen. Na de vriendelijke hulp van een mede-walvis-spotter met startkabels (na een klein uurtje stilstaan met de airco aan blijkt de accu al leeg…) gingen we niet te laat weer richting Kaapstad. Alweer een mooie dag!